چاغاله گردو (گردوی نارس یا سبز) که در فارسی به آن “گردوی کال” یا “گردوی سبز” هم می‌گویند، دارای خواص متعددی است که عمدتاً به دلیل ترکیبات فعالی مانند ویتامین‌ها، مواد معدنی، آنتی‌اکسیدان‌ها و اسیدهای آلی موجود در آن است. در ادامه برخی از مهم‌ترین خواص آن را بررسی می‌کنیم:
**خواص چاغاله گردو:**
1. **منبع غنی ویتامین C:**
– چاغاله گردو سرشار از ویتامین C است که به تقویت سیستم ایمنی، بهبود جذب آهن و سلامت پوست کمک می‌کند.
2. **خاصیت آنتی‌اکسیدانی قوی:**
– به دلیل وجود ترکیبات فنولی و پلی‌فنول‌ها، با رادیکال‌های آزاد مبارزه می‌کند و از آسیب سلولی جلوگیری می‌کند.
3. **کمک به سلامت گوارش:**
– فیبر موجود در آن به بهبود هضم و پیشگیری از یبوست کمک می‌کند.
4. **تنظیم قند خون:**
– برخی مطالعات نشان می‌دهند که ترکیبات موجود در گردوی نارس ممکن است به کنترل سطح قند خون کمک کنند.
5. **تقویت کبد و سم‌زدایی:**
– در طب سنتی از چاغاله گردو برای پاکسازی کبد و دفع سموم بدن استفاده می‌شود.
6. **کمک به کاهش وزن:**
– به دلیل کالری پایین و فیبر بالا، می‌تواند در رژیم‌های لاغری مفید باشد.
7. **خاصیت ضدالتهابی:**
– اسیدهای چرب امگا-۳ و سایر ترکیبات ضدالتهابی در آن به کاهش التهاب بدن کمک می‌کنند.
8. **مفید برای پوست و مو:**
– ویتامین E و آنتی‌اکسیدان‌های آن به سلامت پوست و تقویت موها کمک می‌کنند.
**نکات احتیاطی و مضرات احتمالی:**
– **طعم تلخ و گس:** چاغاله گردو به دلیل تانن‌های زیاد، طعمی تلخ و گس دارد که ممکن است برای برخی ناخوشایند باشد.
– **مصرف متعادل:** مصرف زیاد آن ممکن است باعث مشکلات گوارشی مانند دل درد یا یبوست شود.
– **حساسیت‌زا بودن:** برخی افراد ممکن است به ترکیبات گردوی نارس حساسیت داشته باشند.
– **تداخل با داروها:** اگر داروی خاصی مصرف می‌کنید، بهتر است قبل از مصرف زیاد آن با پزشک مشورت کنید.
**روش مصرف:**
– به صورت خام (با نمک برای کاهش تلخی)
– در ترشی‌ها و مرباها
– در طب سنتی به صورت عرق یا جوشانده استفاده می‌شود.
اگرچه چاغاله گردو خواص زیادی دارد، اما بهتر است در حد متعادل مصرف شود. در صورت داشتن شرایط پزشکی خاص، حتماً با پزشک مشورت کنید.
